اثر محلول پاشی پوترسین و عناصر غذایی بر عملکرد دانه و کیفیت دو رقم گندم نان

این آزمایش به منظور ارزیابی اثر محلول‌پاشی برگی پلی آمین پوترسین و برخی عناصر غذایی کم مصرف بر عملکرد دانه و کیفیت دو رقم گندم نان در سال زراعی 1390-1389، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت طرح کرت های خرد شده بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. کرت‌های اصلی شامل دو رقم گندم چمران و استار و کرت‌های فرعی تغذیه گیاهی به صورت محلول پاشی برگی پلی آمین پوترسین، بر و مولیبدن در مراحل آبستنی و آبستنی + پنجه زنی (از منبع نیترات بالانسر)، فسفر و پتاسیم در مراحل آبستنی و آبستنی + پنجه زنی (از منبع باسفولیر اکتیو)، محلول پاشی برگی عناصر ریز‌مغذی (کلات شده با اسید آمینه گلایسین) در مرحله پنجه زنی (از منبع بیومین)، عناصر کم مصرف (بر، آهن، مولیبدن) در مرحله پنجه زنی (از منبع فلاور پاور) و شاهد (مصرف متداول عناصر غذایی) بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی برگی پوترسین باعث افزایش عملکرد دانه به میزان 8/88 درصد در رقم چمران و 1/91 درصد در رقم استار و افزایش در اجزای عملکرد، میزان نشاسته و پروتئین دانه نسبت به تیمار شاهد گردید. بیشترین عملکرد دانه در محلول پاشی برگی پوترسین در تیمار آبستنی + پنجه زنی به ترتیب در رقم چمران و استار (11890 و 11520 کیلوگرم در هکتار) و کمترین مقدار عملکرد در تیمار شاهد در ارقام چمران و استار (به ترتیب 6290 و 6030 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. بیشترین طول دوره مؤثر پر شدن دانه در محلول پاشی برگی پوترسین در تیمار آبستنی + پنجه زنی در ارقام چمران و استار به ترتیب 7 /45 و 8/53 روز و کمترین مقدار در تیمار شاهد در ارقام چمران و استار (به ترتیب 1/30 و 6/27 روز) مشاهده شد. محلول پاشی برگی پوترسین در تیمار آبستنی + پنجه زنی بیشترین دوام سطح برگ را نسبت به شاهد داشت. در تمامی تیمارهای محلول پاشی برگی عناصر غذایی، عملکرد دانه با صفات تعداد دانه در سنبلچه ، تعداد سنبلچه در سنبله، شاخص برداشت، وزن هزار دانه و تعداد سنبله در متر مربع همبستگی مثبت و معنی‌دار داشت. به نظر می رسد که محلول‌پاشی پوترسین و عناصر غذایی، باعث افزایش طول عمر برگ پرچم، افزایش طول دوره پر شدن مؤثر دانه و در نهایت افزایش عملکرد دانه شده است.